خدایا مرا ببخش
خدایا مرا ببخش بابت
هرشبی که بی شکر سر بر بالین گذاشتم
هر صبحی که بی سلام به تو آغاز کردم
هر گره که به دستت باز شد ومن به شانس نسبت دادم
هر گره که به دستم کور شد وتو را مقصر دانستم ....
تقدیم به سفر کرده باغ مهربانیها مادرم
تو رو دوست دارم
تورو دوست دارم مثل حس نجیب خاک غریب
تو رو دوست دارم مثل عطر شکوفه های سیب
تورو دوست دارم عجیب تورو دوست دارم زیاد
چطور پس دلت میاد من رو تنهام بگذاری
تورو دوست دارم مثل لحظه خواب ستاره ها
تو رو دوست دارم مثل حس غروب دوباره ها
تورو دوست دارم عجیب تورو دوست دارم زیاد
نگو پس دلت میاد من رو تنهام بگذاری
توی آخرین وداع وقتی دورم از همه
چه صبورم ای خدا دیگه وقت رفتنه
تو رو میسپارم به خاک تورو میسپارم به عشق برو با ستاره ها
تورو دوست دارم مثل حس دوباره تولدت
تور دوست دارم وقتی میگذری همیشه از خودت
تورو دوست دارم مثل خواب خوب بچگی
بغلت میگیرم و میرم به سادگی
تورو دوست دارم مثل دلتنگی های وقت سفر
تورو دوست دارم مثل حس لطیف وقت سحر
مثل کودکی تورو بغلت میگرم و این دل غریبم رو با تو میسپارم به خاک
توی آخرین وداع وقتی دورم از همه
چه صبورم ای خدا دیگه وقت رفتنه
تورو میسپارم به خاک تورو میسپارم به عشق
برو با ستاره ها
روحت شاد
دل به تقویم سیاه نبند
جمعه را فراموش کن
دل به تقویم سیاه این روزها نبند
پنج شنبه زنده است
هنوز با تمامی مردگان خویش....
سال مادرم
سالها گذشت
کاش بدونی
نبودنت
ندیدنت
یا واسه همیشه رفتنت
هرگز بهونه ای نمی شه
واسه از یاد بردنت
مادرم سالها از رفتنت گذشت 20آبان روزی که برای همیشه پرکشیدی و درد بزرگی را به دوشمان گذاشتی ولی یادت وخاطراتت هرگز در دلم کمرنگ نمی شود بدان تاهمیشه در قلبم می مانی روحت شاد
تقدیم به روح پاک مادرم
نیمه شب طی شد به هنگام سحر یاد او آمد دوباره در سرم نغمه ی لالاییِ شیرین او عطر مادر پر شده در خانه ام مهد غمها آن رفیق بی کلک او که وصف عشقِ بی آلایشش میرود از خانه تا اوج فلک با غم و با غصه ها هم بسترم از همان روزی که مادر پرکشید کوه غمها شد هم آغوش دلم قلب من مینای ماتم را چشید یاد آغوش پر از آرامشش تا ابد تسکین غمهای من است آن نوازشها و مهر مادرم کعبه ی عشق است و رویای من است مادرم با رفتنت پشتم شکست رفتی و دیگر ندارم یاوری لانه دارد در دلم دردی بزرگ درد سخت و غصه ی بی مادری
